Dharma-onderwijs
Terug naar lezingen en artikelen
Het droogvallend wad
Laat alles wat je hiernaartoe hebt meegebracht rustig wegebben, als een droogvallend wad. Laat de kwelders van je gemoed leegstromen van de dagelijkse beslommeringen. En geef zo de vruchtbare bodem zich de gelegenheid te tonen. Misschien blijft deze vooralsnog nog verborgen of geeft ze zich slechts een weinig prijs. En misschien blijven er golven van gedachten rollen. Dat is niet erg. Maar neem wel de tijd om niets toe te voegen aan dit moment, en zodoende ruimte en openheid te scheppen. En daar is geen energie voor nodig, geen inspanning. Golven trekken vanzelf weg. Er is helemaal niets voor nodig behalve de opmerkzaamheid om dit te laten gebeuren.
En neem vervolgens de tijd om de ruimte die zo ontstaat te verkennen. Te verkennen maar niet te analyseren. Zoek geen structuren, zoek geen bijzondere ervaringen, emoties. Gewoon kijken, niet met je hart, niet met je geest, maar met je hart-geest. En dat doe je door de geluiden te horen die je hoort. De geuren te ruiken die je ruikt. Door te voelen wat je voelt en te zien wat je ziet. Op deze wijze kijken betekent opmerkzaam aanwezig zijn. Zijn met wat is.
En er kunnen gedachtes opkomen. Als er ruimte ontstaat, ontstaat er ook ruimte voor gedachtes. Herinneringen. Gevoelens. Ook dáár kan je op die manier naar kijken. En als je met je hart-geest naar je gedachtes kijkt, dan bén je ze niet maar zijn ze er gewoon.
Het droogvallend wad kan bevolkt worden door vele vreemde vogels. Gevoelens of gedachtes die je in de openheid nu pas opmerkt. Bijzondere beelden of ongewone geluiden. Er verschijnt immers een rijke voedingsbodem. Breng al die wezens maar liever niet op naam, bezie ze slechts.
Laat de openheid van het droogvallend wad helemaal tot je doordringen. Neem het volledig in je op. Biedt geen weerstand. Je hoeft niet vast te houden aan wat je denkt te zijn. Waar je denkt dat jij ophoudt en de buitenwereld begint. Dat zijn immers ook maar gedachten. Voel de frisse wind. Dat ben je ook. Het geluid van de golven in de verte, een roep die je verder niet kan plaatsen. Je bent dat allemaal.
Er is geen ruimte hier die geen deel van jou uitmaakt. Hoe zou dat ook kunnen? Alles zie je met jou ogen, met jouw bewustzijn. Wees heel de wereld en kijk hoe met het wegebben van opvattingen en ideeën over wie of wat je bent deze wereld zich openbaart.
"Alles zie je met jou ogen, met jouw bewustzijn. Wees heel de wereld en kijk hoe met het wegebben van opvattingen en ideeën over wie of wat je bent deze wereld zich openbaart."
