Bij zeeziekte, als directe omstandigheden je overweldigen, wordt aangeraden de blik op de horizon te richten. Weg van de overvloed aan fysieke en mentale prikkels naar dat punt dat altijd rust, op de grens van wat zichtbaar is en wat niet. Een ongrijpbaar punt dat altijd en overal zichtbaar is en kalmerend kan werken. Als je je erop richt.

Een helder beeld dat ook iets over meditatie zegt. Ook daar komen velen bij uit op zoek naar een rustpunt in de wirwar van de wereld. Soms meer gedreven door de wirwar, soms aangetrokken door een notie van het rustpunt. Ook in meditatie richten we ons op een punt voorbij de drukte van het moment, de last van een drukkende gewoontes in denken en doen.